sancı

sabaha karşı altıda tuttu sancı... sağ yanımdan başlayarak önce kasıklarıma sonra da sağ bacağımı kapladı. tırmaklarımı duvarlara geçirdim. tırmak içlerimde beyaz kireçler.

apar topar ve hız kesmeden taksiyle yetiştirilen bir hastaydım şimdi. beyaz içlerindekiler baktılar yüzüme. yüzüm buruşuk, yüzüm acı... kolumda bir delik delikte bir hortum hortumun ucunda bir serum... kalçamda tarifi imkansız bir yanma. sonra yarım saat uyku...

sonra gene aynı, gene aynı... şimdi ise 2 saat arayla 2şer tane aldığım ilaçlarla ayaktayım... böbreğimde bir harfiyat deposu varmış. taş düşürüyormuşum...

lan tanrı... taş etseydin bari... ne diye taş koyuyorsun sidiğime... gene de buna da inat yoksun... kabulş etmiyorum kristal şatonu...

neyse bu ağrı tam da denk geldi içimdeki acıya... tüm dışkılamam bozuldu. kelimelerim de sidiğim gibi çıkarken yakıyor... iyileşmeyi beklemiyorum... dünya daha da çekilmez olsun ve ölüme bir bahane bulunsun....